Prachtig weer, de blok die dan wat moeizamer loopt, studiekeuzes die sommige laatstejaarsscholieren hun warme hoofd op hol doet slaan.
Dertig jaar geleden wou ik criminologie gaan studeren, maar dat zag vaderlief niet zitten en dus combineerde ik dat dan maar met pedagogische wetenschappen. Papa had het over “dat krapuul”, ik zag alleen maar mensen die moesten geholpen worden waar ze weinig of geen kansen hadden gekregen in een duale maatschappij. Intussen heb ik geleerd dat politie, gerecht en gevangeniswezen wel degelijk hun nut hebben. Maar ook dat ze toe zijn aan een grondige modernisering. Groen! heeft de voorbije jaren vanuit de oppositie constructief meegewerkt aan een groot hervormingsplan. De weldoordachte groene voorstellen inzake justitie zijn te lezen in het verkiezingsprogramma van p. 51 – 56.
Een nog positieve ernegiestoot kreeg ik vanuit mijn andere eerst ontraden, later toch gevolgde studiekeuze: verpleegkunde. Zieken en bejaarden vragen er niet om ziek of afhankelijk te zijn, wel om door medische, verpleegkundige of zorgkundige professionals fysiek en psychisch vooruit geholpen te worden. Dat geeft zin aan hun én ons leven. De functiedifferentiatie binnen verpleegkunde is trouwens dermate groot dat iedereen zijn of haar gading kan vinden in dit beroep. Laat ons hopen dat ook de volgende minister van volksgezondheid hier waardering voor heeft.
En intussen wens ik alle studenten heel veel succes met hun examens!
Plaats een reactie
Comments feed for this article