You are currently browsing the category archive for the ‘Groen!’ category.
Zaterdagavond hoorde ik op een terras gezeten tussen een Joodse en een Islamitische zestiger hoe broederlijk beide culturen vroeger samenleefden in Israel. Volgens hen tot het moment dat Europeanen en Amerikanen dat beeld kwamen verstoren na WOII, met het stichten van een Zionistische staat. Maar ook nu zijn er gelukkig heel wat Joden die rationeel denken en de agressie van sommigen hun landgenoten veroordelen. Luisteren naar mekaar en de dialoog aangaan zijn daar – net als hier – de enige methoden die een duurzame oplossing in een win – win situatie voor alle partijen kunnen tot stand brengen.
Tijdens het verkiezingscongres in Gent gaf Eva Brems net als de andere lijsttrekkers aan op welke punten Groen! een meerwaarde biedt. Haar motief is uiteraard die van de noodzakelijke internationale solidariteit.
In De Standaard van vandaag lees ik dat de regering in Sudan keihard terugslaat tegen een staking van de dokters. De opleiding en de uitrusting van de artsen zijn er slecht en voor de maand mei werd amper de helft van hun lonen uitbetaald. Hun regering geeft slechts 3 a 4 % uit aan gezondheidszorg en onderwijs, terwijl er 95 % naar de veiligheidsdiensten en het leger gaat.
Laat ons hopen dat wij 14 juni wakker worden in een land waar politici, gesteund door de bevolking en de beroeps- en andere organisaties uit het middenveld, terug de handen vrij krijgen om ook dergelijke problemen aan te pakken.
Vandaag laat ik het eens door iemand anders zeggen. Mijn sympathie voor Wouter Van Besien, mijn Groen!-voorzitter neemt met de dag toe. Lees hier maar eens en je begrijpt waarom.
Gisteren was een dag met verkiezingsmatige hoogte- en dieptepunten. Blij met een nichtje dat net als mijn zoon voor de eerste keer mag stemmen en die bewust voor Groen! kiezen. Fier op de partij bij het nieuwsbericht: “Groen! trekt met gouden kalf en 10 geboden naar hoofdzetel Fortis”.
In de bus naar het Wereldfeest daarentegen geshockeerd dat een jonge intellectueel NV-A stemt omdat De Wever net als een of andere trendy filosoof de verzorgingsstaat wil bannen. “Je moet mensen niet pamperen, ze moeten maar leren zelf uit hun eigen shit te kruipen”, zei hij, zich nog van geen kanten bewust welke tegenslagen het leven zelfs voor hogere middenklassers kan meebrengen. Laat staan dat hij enig begrip had van realiteiten als kansarmoede en maatschappelijke kwetsbaarheid.
Maar aan het einde van de avond toch weer goede moed gekregen. Er zijn ook mensen die de voorbije jaren uit protest nooit gingen stemmen, maar nu inzien dat de samenleving op een kantelmoment staat en hun stem aan Groen! gaan geven.
Prachtig weer, de blok die dan wat moeizamer loopt, studiekeuzes die sommige laatstejaarsscholieren hun warme hoofd op hol doet slaan.
Dertig jaar geleden wou ik criminologie gaan studeren, maar dat zag vaderlief niet zitten en dus combineerde ik dat dan maar met pedagogische wetenschappen. Papa had het over “dat krapuul”, ik zag alleen maar mensen die moesten geholpen worden waar ze weinig of geen kansen hadden gekregen in een duale maatschappij. Intussen heb ik geleerd dat politie, gerecht en gevangeniswezen wel degelijk hun nut hebben. Maar ook dat ze toe zijn aan een grondige modernisering. Groen! heeft de voorbije jaren vanuit de oppositie constructief meegewerkt aan een groot hervormingsplan. De weldoordachte groene voorstellen inzake justitie zijn te lezen in het verkiezingsprogramma van p. 51 – 56.
Een nog positieve ernegiestoot kreeg ik vanuit mijn andere eerst ontraden, later toch gevolgde studiekeuze: verpleegkunde. Zieken en bejaarden vragen er niet om ziek of afhankelijk te zijn, wel om door medische, verpleegkundige of zorgkundige professionals fysiek en psychisch vooruit geholpen te worden. Dat geeft zin aan hun én ons leven. De functiedifferentiatie binnen verpleegkunde is trouwens dermate groot dat iedereen zijn of haar gading kan vinden in dit beroep. Laat ons hopen dat ook de volgende minister van volksgezondheid hier waardering voor heeft.
En intussen wens ik alle studenten heel veel succes met hun examens!
Is het onnozel, naïef, romantisch, of juist realistisch om te stellen dat we in “onze” welvaartsmaatschappij een aantal stappen terug moeten zetten? Af en toe een enkele kwaliteitskrant die hierover bericht. Bijvoorbeeld enkele maanden geleden dat er in Wallonië momenteel Brabantse trekpaarden moeten worden ingezet om reuzegrote boomstammen te gaan slepen waar geen machines meer kunnen komen. En dit weekend lees ik dat in Gent schapen worden ingezet als grasmaaiers. Liever daarnaar verwijzen dan naar het artikel een bladzijde verder waarin gewaarschuwd wordt voor politieke “vrouwen op de rand van de glazen afgrond”.
Ik weet niet hoeveel politieke moed het vergt om structureel te kiezen voor arbeidsintensieve jobs, zodat bijvoorbeeld ook laaggeschoolden kansen maken in deze keiharde samenleving.
Hoe zou het zijn als we ervoor pleiten om meer laaggeschoolden (die hoe langer hoe minder aan de bak komen in een gedigitaliseerde samenleving) opnieuw kansen te geven? Is bijvoorbeeld het werk misschien minder goed gedaan als je twee mannen of vrouwen met grote borstels i.p.v. één man met een stinkende blaasmachine de straten laat kuisen? Of zijn werk, inkomen, zelfrespect, schonere lucht, en het voortbestaan van de planeet onbelangrijke items op de politieke agenda? Hoeveel positieve energie zou dit opleveren voor de kwaliteit van ons dagdagelijks leven?
Het Groen!e verkiezingsprogramma est arrivé. Positieve energie in overvloed, maar nog maar drie weken en twee dagen te gaan tot 13 juni. Facebook heropgestart, ook deze blog moet opnieuw floreren, dingen waar ik eigenlijk als zesvijfde werkende moeder van drie opgroeiende kinderen normaal gezien geen tijd voor heb. Maar deze verkiezingen zijn te belangrijk, we kunnen niet aan de kant blijven staan. Het gaat uiteraard om veel meer dan BHV. Groene, duurzame economie en tewerkstelling, sociale zekerheid, toegankelijke gezondheidszorg en leefbare pensioenen voor iedereen staan op de helling. Te midden van mondiale banken- en andere crisissen proberen heroïsche mannen en vrouwen stand te houden en zichzelf en/of hun kinderen over de grens te tillen. In mijn zoektocht naar gerechtigheid kwam ik tot de ontdekking dat er ministers en kabinetten zijn die schijnbaar in het geheel niet meer functioneren. Asiel en migratie van Melchoir Wathelet (CDH)? Enkel verkiezingspropaganda te vinden. Kunnen zij campagne voeren op uw en mijn belastinggeld terwijl wij verlof of recup moeten nemen om de politieke hort op te gaan? Benieuwd wat De Croo junior en de blauwe konijntjes daarvan vinden, en of hun soortgenoten aan dezelfde ziekte lijden.
* Titel ontleend aan onze goede vrienden The Ramones
Rare dag, die vaderdag. Of beter: rare mensen, die vaders, want uniek, en heel erg geliefd. Mijn schoonvader, heel zijn leven beenhouwer geweest, en liberaal, heeft de voorbije maanden gedreven campagne gevoerd voor zijn Groen!e schoondochter, bracht mijn canvaskaarten naar al zijn vrienden en kennissen, tot op het voetbal toe. Mijn eigen vader, gepensioneerd leraar Latijn- Grieks, is Vlaams en anti-Belgisch van voor de oorlog al. Agalev was voor hem alleen maar OK de keren dat ons mama op de lijst stond. Hij was vroeger een hevige Volksunieman en nu pro NVA, maar van hem heb ik wel de politieke microbe geerfd. Toch toonde ook hij zich blij met mijn resultaat, ze zijn allebei echt heel lieve en betrokken vaders.
De voorbije week wensten heel wat mensen me proficiat met m’n behaalde stemmenaantal en ik ben uiteraard blij en dankbaar dat zoveel mensen mijn bolletje gekleurd hebben. Maar als ze vragen of ik tevreden ben met de uitslag van Groen! kan ik niet anders dan zeggen dat het gerust wat meer had mogen zijn, iets in de buurt van wat de opniniepeilingen meenden vast te stellen. Het is vooral jammer dat de tweede zetel voor Vlaams- Brabant, die voor Tie Roefs, nipt niet gehaald werd. Maar ik wens Hermes Sanctorum heel veel succes toe, hij zal dat goed doen in het Vlaams parlement (net als mijn Groen!e vriendin Annemies Maes in het Brusselse!).
Er zijn heel wat conclusies te trekken uit de verkiezingsuitslag, al dan niet terechte. Er is alleszins nog heel veel werk te doen, we moeten – samen met bereidwillige mensen binnen en buiten de partij – blijven nadenken, discussieren, overleggen en acties voeren om duidelijk te maken dat Groen! wel degelijk oplossingen kan bieden voor de economische, ecologische en sociale problemen van deze tijd. Dat engagement wil ik toch zoveel mogelijk opnemen.
LEZERS LEZEN NU ZONDAG 24 MEI – VAN 15u tot 17u. LOCATIE: ARDUINKAAI 29 – 1000 BRUSSEL
500 lezers van De Morgen (lees: alle aanwezigen, hoe meer hoe liever) lezen samen en met luide stem de laatst verschenen column van Bernard Dewulf. Een kippenvelmoment als protest voor de huidige gang van zaken op de redactie van De Morgen. Tussendoor lezen een tiental bekende auteurs, journalisten, artiesten en sympathisanten voor uit eigen werk en geven hun ongezouten mening. Breng allemaal een flesje drank en een glas mee om te klinken op het ‘gezonde verstand’ van de hoofdredactie van De Morgen (en om mekaar te trakteren).
Aanwezigheid nu reeds bevestigd: Koen Stassijns (in eigen naam en namens de Vlaamse Auteurs Vereniging) Chris Van Camp Bernard Dewulf Didi De Paris Elvis Peeters Peter Holvoet Hanssen …
Verspreid deze boodschap en kijk voor een dagelijkse update tot zondag op de facebookgroep ‘Voor Bernard Dewulf’!
WAAROM ? Wanneer redacteurs van ‘een krant die nadenkt’ staken waardoor er geen krant verschijnt dan is er absoluut iets ernstigs aan de hand! De reactie van de hoofdredactie: Bart Van Doorne: “Het is onjuist dat enkel kritische stemmen van de afgelopen maanden nu de rekening gepresenteerd krijgen. We hebben op basis van objectieve criteria, zoals de vraag of iemand nog paste binnen de toekomst van de krant, in eer en geweten een keuze gemaakt”. (bron: http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuws/cultuur%2Ben%2Bmedia/media/090516DeMorgenNamen) Daar zijn wij als lezer van De Morgen blinkend verontwaardigd over. Actie dus! Voor een keer geen benefiet, maar wel een lezersactie om de hoofdredactie te herinneren aan de ‘kwaliteit’ die ontslagen wordt. Met voldoende media-aandacht omdat we als lezers van De Morgen bezorgd zijn over de richting die de krant uitgaat? Want misschien is de hoofdredactie in het conflict met het personeel te zeer in management-denken verzonken waardoor ze gewoon ‘vergeten’ dat de ontslagen redacteurs voor absolute kwaliteit staan? Daarom moeten de lezers van De Morgen de hoofdredactie helpen! Daarom de idee om als lezers van De Morgen, de hoofdredactie (ironisch) te herinneren aan deze kwaliteit. Daarom komen we als lezers van De Morgen met luide stem voorlezen aan de voordeur van De Morgen. Daarom komen we als lezers van De Morgen, de uitvergrote foto’s van Filip Claus tonen. Daarom houden we het proper. Daarom brengen we allemaal een flesje drank en een glas mee, om te klinken op het gezond verstand van de hoofdredactie van De Morgen en elkaar te trakteren. WANT: Met Bernard Dewulf verdwijnt de meest literaire/poëtische columnist in Vlaanderen (= meerwaarde). Met Hans Vandeweghe zou een van de weinige kritische sportjournalisten in Vlaanderen verdwijnen + hij is een van de weinigen die over meer dan enkel voetbal met dossierkennis kan schrijven (= meerwaarde). Filip Claus? Ook een man die ‘objectief niet meer past in de toekomst van deze krant’, was twee jaar geleden nog een van de fotografen in de reeks De Grootste Fotografen (betalende kingsize uitgave bij De Morgen). Hij staat daar te blinken in een rijtje met o.a. Cartier-Bresson, Newton, Man Ray, De Spiegelaere, Selleslags… (= meerwaarde). Het lezen van (de laatste) columns van Bernard Dewulf en Hans Vandeweghe + het tonen van uitvergrote foto’s van Filip Claus is tegelijk ook een steun voor de drie eindredacteurs, twee lay-outers en twee mensen van de fotoredactie die ook op straat staan.
Dinsdagavond zat ook ik als verpleegkundige in het publiek bij Phara. De charmante gastvrouw had weer zeer interessante gesprekspartners uitgenodigd: Meyrem Almaci (kamerlid van Groen!) en Philippe Henry (kamerlid van Ecolo, zusterpartij van Groen!) die vertelden hoe goed ze kunnen samen werken binnen hun gemeenschappelijke fractie in de Kamer, documentairemaker Renzo Martens over zijn confronterende reportage uit Congo Enjoy Poverty en de knappe rockzanger Daan Stuyven, initaitiefnemer van Belgavox zondag 17 mei. Vindt u ook niet dat solidariteit met andere volkeren en landen een leeg begrip is als we in ons eigen land mekaar bekampen? Graag uw reactie!
Vanavond (woensdagavond) neem ik samen met Hermes Sanctorum en Eloi Glorieux deel aan een politiek Groen! salon bij mijn buurvrouw in de Leopold Beosierlaan in Kessel- Lo. Wie op de valreep daar ook nog wil aan deelnemen, mag mij gerust een mailtje sturen!
Heidi Vanheusden 